A A A

Biuletyn Informacyjny dla Służb Ekonomiczno - Finansowych nr 6 (797) z dnia 20.02.2013

Czynności nieodpłatne mogą wpłynąć na wskaźnik proporcji stosowany do odliczania VAT - wyrok WSA

Przy ustalaniu wskaźnika proporcji stosowanego do odliczania VAT do wydatków, których nie da się jednoznacznie przypisać do działalności opodatkowanej lub zwolnionej z VAT, należy uwzględnić również czynności nieodpłatne, które na podstawie odrębnych przepisów zrównane są z czynnościami odpłatnymi.

(wyrok WSA w Krakowie z 10 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Kr 1741/12 - orzeczenie nieprawomocne)

W przedmiotowej sprawie spółka nabywała od podmiotu trzeciego, a następnie przekazywała nieodpłatnie swoim pracownikom usługi fizjoterapeutyczne. Usługi te służyły zaspokojeniu potrzeb osobistych pracowników, a w związku z tym na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT były traktowane analogicznie jak usługi odpłatne. Ponieważ były to usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, to korzystały ze zwolnienia z VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19a ww. ustawy w związku z pkt 19. Spółka zatem wystawiała faktury wewnętrzne i wykazywała w nich wartość usług nieodpłatnych jako zwolnione z VAT (uwaga! od 1 stycznia 2013 r. dla opodatkowania czynności nieodpłatnych nie jest obowiązkowe wystawianie faktur wewnętrznych).

Pojawiły się jednak wątpliwości, czy wartość ww. usług powinna być uwzględniana przy ustalaniu wskaźnika proporcji, stosowanego do odliczania VAT od wydatków, których nie da się jednoznacznie przypisać do działalności opodatkowanej lub zwolnionej z VAT. Spółka uznała, że nie, gdyż przy ustalaniu tego wskaźnika uwzględnia się obrót, czyli kwotę należną ze sprzedaży, a przy czynnościach nieodpłatnych "kwota należna" nie występuje.

Organ podatkowy, a następnie także WSA, miały jednak inne zdanie. Sąd uznał, że wprawdzie przy opodatkowanych czynnościach nieodpłatnych nie ma kwoty należnej, ale jest podstawa opodatkowania. Jest nią koszt świadczenia usług poniesionych przez podatnika (art. 29 ust. 12 ustawy o VAT). WSA uznał:

"(…) Okoliczność (…) że wnioskodawca nie otrzymał "kwoty należnej" nie oznacza, że z tytułu tej czynności nie występuje "obrót", który powinien zostać uwzględniony w mianowniku proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy podatkowej (ustawy o VAT - przyp. red.). Jeśli wnioskodawca z tytułu wykonania ww. czynności ustala podstawę opodatkowania, którą jest "koszt świadczenia tych usług", wówczas jest zobowiązany do uwzględnienia jej w obliczaniu współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90. Przy obliczaniu proporcji istotne jest ustalenie, czy dane czynności stanowią podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług, a w niniejszej sprawie nie ma wątpliwości, że czynność nieodpłatnego przekazania usług na potrzeby osobiste swoich pracowników stanowi czynność, z tytułu której powstaje obrót (zdefiniowany w ww. art. 29 ust. 12 ustawy). (…)"

Od redakcji:

Stanowisko WSA nie jest odosobnione. Również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 22 listopada 2011 r., nr IPPP3/443-1151/11-2/KB uznał, że czynności nieodpłatne, które na podstawie odrębnych przepisów zrównane są z czynnościami odpłatnymi, należy uwzględniać przy ustalaniu wskaźnika proporcji.